De Revelatie van Chili - Los Vascos

Mijn mening over Chileense wijnen in het algemeen is tamelijk positief. Ik vind Chili een van de best scorende landen die de laatste 20 à 25 jaar op de Europese markt zijn gearriveerd. Een nadeel: Chileense wijnen zijn als een Volvo: oerdegelijk, zeer betrouwbaar, maar nogal saai. Je kunt er geen buil aan vallen, maar zelden beleef je een wauw-moment. Nu is het natuurlijk zo dat Chileense wijnen vooral ook in een marktsegment worden aangeboden waarin consumenten weinig uit zijn op avontuur. De eerlijkheid gebiedt mij zelfs te bekennen dat de meeste wijnconsumenten helemaal niet van avontuur houden, maar op zekerheid uit zijn -ze drinken altijd dezelfde wijn. Maar dit terzijde. In de Chileense wijnbouw is de nodige dynamiek. Er timmeren steeds nieuwe bedrijven aan de weg en zij die al langer actief zijn innoveren niet zelden permanent. Een paar jaar geleden arriveerden verrassende nieuwkomers als Maycas del Limarf, Altaïr, Vina Leyda en Falernia en bij bedrijven als Concha y Toro, Cono Sur, Montes, Casa Lapostole, 0 Fournier, Erräzuriz en Casa Silva worden steeds verfijndere wijnen geproduceerd. Een Chileens wijndomein waar ook een steeds betere integratie van de beste ideeën van de oude en nieuwe wereld plaats heeft en waar dat zichtbaar en proefbaar wordt, is Vina Los Vascos. Het maakt dankbaar gebruik van het 'savoir faire' van de equipe van Chateau LafiteRothschild en zelf beweert het domein dat ze er bevangen zijn door het 'l'esprit Lafite'. Dat is niet verbazingwekkend. Want Los Vascos behoort tot de Domaines Barons de Rothschild, waarvan het legendarische Chateau Lafite-Rothschild in Pauillac de parel aan de kroon is. Eric de Rothschild kocht het immens grote domein in de Valle Colchagua - wat mij betreft een van de interessantste regio's van Chili - in 1988. De eerste jaren vormden een periode van verkenning. Het potentieel van het domein moest worden ontdekt en ook de kennis en vaardigheden van de mensen die er werkten moesten worden verkend, en waar nodig, worden verbeterd. Indertijd was 150 hectare beplant met wijnstokken. En toen ik er eind 2004 was, werd de irrigatie nog heel traditioneel geregeld. Er was sprake van flood irrigation: vanuit een meer liepen tal van kanaal~es en als daarvan het schot werd opgetrokken, stroomde er een golf water door de wijngaarden. Nadien is men geheel overgestapt op drip-irrigation en in sommige delen van de nu 650 hectare (!) aan wijngaarden is zelfs sprake van dry-farming. In 1998, bij het tien-jarig bestaan van Los Vascos onder de paraplu van Domaines Barons de Rothschild, is een nieuwe wijn gelanceerd. Le Dix. Het moest de topcuvée van Los Vascos zijn en worden. Er werd al langer een Grande Réserve geproduceerd. Le Dix is, zoals ze zelf zeggen, the statue-wine en wordt alleen gebracht als men tot in detail tevreden is over de kwaliteit. Dat is dus niet het geval geweest in 2005 en zodoende kon al het mooie fruit gebruikt worden voor de Grande Réserve. De 2005 Grande Réserve van Los Vascos is dan meteen ook een super geslaagde wijn. Wat eigenlijk het meest opvalt is dat hij na dik zes jaar nog zo geweldig jeugdig oogt en smaakt. Het is werkelijk een formidabel mooie wijn: diep en breed, gelaagd, complex en bovenal klassiek door zijn elegante, stevige structuur, door de mooie zuren en tannines en door de memorabele lengte. Op de proeftafel in het uitstekende restaurant Halvemaan in Amsterdam (werkelijk een van mijn favorieten) stonden de jaren 2004 tot en met 2008 van de Grande Réserve. De assemblage van de excellerende 2005 en 2007 bevat 75 procent cabernet sauvignon, 10 procent syrah, aangevuld met malbec en carmenère. Vanuit een bordeaux-perspectief natuurlijk een vreemde blend - noem het de Chileense touch. Ook schitterend dus is de 2007 Grande Réserve. Hij lijkt in veel opzichten op de 2005, maar is een tikje opener, expressiever. Je proeft het grote aandeel cabernet sauvignon - hij is fris en elegant en tegelijk krachtig en gestructureerd. Wat opvalt bij deze kleine reeks is hoe mooi droog ze stuk voor stuk zijn, in tegenstelling tot menig andere Chileense wijn. En weet dan dat de consumentenprijs ongeveer € 12,50 is. Hij staat op de kaart bij heel wat zaken die zijn aangesloten bij Les Jeunes Restaurateurs. De reeds genoemde statue-wine, Le Dix, is dubbel zo duur, maar nog altijd zeer competitief. Want hij heeft, indien al mogelijk, nog meer te bieden. Van de jaargangen 2004, 2006, 2007 en 2008 is de laatste wat mij betreft
de ongekroonde koning. Hij blinkt uit door zijn puurheid, fascinerende complexiteit, geweldige concentratie, grote lengte en sublieme balans. 2008 Le Dix (met 85 procent cabernet sauvignon) is gewoon een overdonderend mooie wijn. Door het prachtig rijpe fruit gecombineerd met een klassieke structuur. Hij hoort thuis in de kelder van iedere liefhebber en op de kaart van elk zich serieus nemend restaurant. Hulde aan Domaines Barons de Rothschild. Hulde aan Los Vascos. Hulde aan de mensen die op dit wijndomein werken. Hulde aan Chili en de Chilenen.

Gert Crum (De Proefkrant, november-december 2011)